Paardencoach Krista Snel

Ik ben iemand die graag buiten de lijntjes kleurt, soms hard op mijn gezicht valt en dingen op mijn
eigen manier doet. Ik houd van rust en ruimte, maar ook van gezelligheid en avontuur. Mijn hart
maakt een sprongetje van blijdschap als ik spontaan met vrienden op pad ga, maar ik kan net zo goed
genieten van de stilte en geborgenheid van mijn thuis. Ik voel me diep trots en vol liefde als ik naar
mijn kinderen kijk, maar tegelijkertijd heb ik de ruimte nodig om dingen alleen te doen. Vroeger zou
ik mezelf misschien als tegenstrijdig of wispelturig omschrijven, maar nu zie ik mezelf als flexibel en
veelzijdig. Het is maar hoe je het bekijkt, maar het voelt nu zoveel beter!

Een aantal jaren geleden begon ik onbewust te bouwen aan mijn droom. Als klein meisje droomde ik
van een boerderij met dieren – hoe het eruit zou zien maakte me niet uit. Nu woon ik op die plek, en
ik besef dat ik dichter dan ooit ben bij dat meisje met blonde krullen, die in haar jurkje danst in een
wei vol paardenbloemen.

Paarden hebben me altijd geleerd om in het moment te zijn, te luisteren en verbinding te maken –
lessen die ik nu dagelijks deel met anderen. Mijn missie is om mensen te helpen zachter naar het
leven te kijken, hun eigen koers vinden, minder te forceren en daardoor veel meer van het leven te
ontvangen.

 

Meer over mij

Mijn naam is Krista Snel, een vrouw van bijna 40 jaar oud, trotse moeder van drie kinderen en
gelukkig getrouwd met de liefde van mijn leven. Al van jongs af aan ben ik knettergek op dieren, en paarden spelen al heel mijn leven een belangrijke rol. Ze zijn niet alleen een passie, maar ook een bron van kracht, inspiratie en balans voor mij.

In alles wat ik doe, zet ik mijn hart en ziel in. Mijn gezin is mijn fundament, en tegelijkertijd zoek ik altijd naar manieren om mezelf te blijven ontwikkelen. Dit leidde me naar het pad als paardencoach, waar ik mensen help om met meer rust en vertrouwen in zichzelf door het leven te gaan.

Zoals ik eerder aangaf, ben ik op verschillende gebieden ervaringsdeskundige. Ik herinner me nog goed het moment waarop ik me realiseerde dat er iets moest veranderen. Ik voelde me emotioneel uitgeput en de balans was volledig zoek. Mijn leven was een rollercoaster van extreme emoties: soms overweldigend veel drama, andere keren een intense leegte. Vaak voelde ik boosheid,
frustratie of verdriet, maar voor de buitenwereld was dit niet zichtbaar. Het liedje `Ze huilt maar ze lacht` had voor mij geschreven kunnen zijn. Toch leerde ik dat het niet het vermijden van de zware gevoelens was die mij verder hielp, maar juist het er bewust aandacht aan geven. Zo ontdekte ik een nieuwe kant van mezelf.